Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΡΙΣΗ

Του Ιωάννη Αυγουστάτου

Η οικονομική κρίση που συνταράζει τον πλανήτη είναι μόνο ένα από τα εμφανή σημάδια της αλλαγής που συντελείται σε παγκόσμιο επίπεδο. Πιστεύουμε ότι είναι η αρχή του τέλους ενός ξεπερασμένου συστήματος ανίκανου να διαχειριστεί τους φυσικούς πόρους, που πνίγει την πνευματικότητα χάριν ενός χυδαίου υλισμού, που στηρίζεται στην ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των ασθενέστερων και που θέτει το κέρδος πάνω από όλες τις πανανθρώπινες αξίες. Ο απερχόμενος πολιτισμός χαρακτηρίζεται από την άγνοια, τη διαφθορά, τον φόβο, την αλαζονεία και τη βία, ενώ λατρεύει τον εγωισμό ως υπέρτατη θεότητα. Η μαζική τρομοκρατία των μέσων ενημέρωσης εξυπηρετεί να συντηρήσει το κλίμα του φόβου και της αβεβαιότητας, με σκοπό να καθυστερήσει την αναπόφευκτη πτώση των κοσμο-ειδώλων. Δεν βρισκόμαστε στο τέλος της ιστορίας, αλλά στην απαρχή ενός νέου πνευματικού πολιτισμού, όσο και αν αυτό δεν είναι τόσο προφανές για αυτούς που έχουν διαποτιστεί από την καταστροφολογική προπαγάνδα του καθεστώτος.

Οι πνευματικές παραδόσεις διδάσκουν ότι μπορούμε να μεταμορφώσουμε τα εμπόδια σε ευκαιρίες ανάπτυξης, τον πόνο σε χαρά και ευδαιμονία. Οι κρίσεις είναι η κινητήριος δύναμη για κάθε αλλαγή. Οι καλές προθέσεις δεν αρκούν για να αλλάξουν τον κόσμο, αν δεν συνοδεύονται από την βαθιά έμπρακτη πεποίθηση στην αξία και τον προορισμό του ανθρώπου. Ο Νέος κόσμος δεν μπορεί παρά να είναι ενωτικός και να στηρίζεται στην αλληλεγγύη και την ισότιμη συνεργασία. Η αλλαγή δεν μπορεί να προέλθει από νομοθετικές ρυθμίσεις ή ένοπλες επαναστάσεις. Οι κυβερνώντες θέλουν να μας πείσουν ότι η μόνη επιλογή μας είναι να εξουσιοδοτούμε εν λευκώ τους εκπροσώπους μας. Αυτό είναι πέρα για πέρα απατηλό. Κάθε μας σκέψη, συναίσθημα και συμπεριφορά χτίζει την πραγματικότητα που μοιραζόμαστε. Έχουμε την ατομική και συλλογική υποχρέωση να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο απ’ότι τον παραλάβαμε. Εστιαζόμενοι στον ψευδαισθησιακό μακρόκοσμο εσφαλμένα πιστεύουμε ότι οι αλλαγές προέρχονται αναπόδραστα από έξω και από τις λεγόμενες «μεγάλες δυνάμεις». Υπάρχει πάντα κάποιος άλλος στον οποίο μπορούμε να αποδώσουμε την ευθύνη της κατάστασης. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Πρέπει να σκάψουμε κάτω από τα πόδια μας, να εστιασθούμε στην κατάσταση που ζούμε εδώ και τώρα και να δράσουμε με τον ορθό τρόπο, χωρίς να χρονοτριβούμε ή να περιμένουμε τη λύση ουρανοκατέβατη. Να υιοθετήσουμε πνευματικούς κανόνες συμπεριφοράς σε όλες της εκφάνσεις της καθημερινότητας : με τον εαυτό μας, με τους συγγενείς και φίλους, με την κοινότητα των συνανθρώπων μας σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο, με το περιβάλλον. Η ατομική αλλαγή στο σύνολό της θα οδηγήσει στην υλοποίηση του νέου υποδείγματος κοινωνίας που όλοι ευχόμαστε. Οι απειλές για την επιβίωση της ανθρωπότητας είναι γνωστές….Μόνο μια ριζική αλλαγή στην κοσμοαντίληψη και τη συμπεριφορά τόσο ατομική, όσο και συλλογική είναι ικανή να δώσει μια ζωογόνο πνοή στην πολυπαθούσα υδρόγειο και να ανοίξει μια νέα χρυσή εποχή.

Η ανθρωπότητα πειραματίστηκε πολλές επαναστατικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της ιστορίας, αλλά καμιά μεταμόρφωση δεν παρέμεινε σταθερά στην κατεύθυνση της ειρήνης και της ευημερίας για όλους. Όλες οι επαναστάσεις και οι μεταρρυθμίσεις είναι καταδικασμένες αν δεν συνοδεύονται από την επανάσταση της συνειδητότητας.
Δικαίως ο Κρισναμούρτι επέμενε << Εσείς είστε ο κόσμος>>. Αν δεν εγκαταστήσουμε την ειρήνη και την αρμονία μέσα μας ο κόσμος δεν θα γίνει ποτέ ειρηνικός και δίκαιος. Μια μεγάλη εσωτερική επανάσταση στα μεμονωμένα άτομα θα επιφέρει μια ουσιαστική αλλαγή στην πορεία των εθνών και τελικά τη θετική μεταμόρφωση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ο πνευματικός άνθρωπος απαντάει στην παγκόσμια κρίση με αύξηση της συνειδητότητάς του, που αντανακλάται σε ανώτερες σκέψεις, καθαρά λόγια, και αποφασιστικές ενέργειες. Υιοθετεί αυθεντικές αξίες μέσα στο χάος και τη σύγχυση και προσφέρει μια φωτεινή, ορατή έξοδο από την κρίση . Μόνο έτσι μπορεί να αποσοβηθεί ο κίνδυνος να διοχετευθεί ο δικαιολογημένος θυμός και η απογοήτευση, ειδικά των νέων, σε καταστροφικές συμπεριφορές εκτός ελέγχου.

Χωρίς μια ευτοπική προοπτική κοινωνικής αλλαγής, η πνευματικότητα απομακρύνεται από την καθημερινότητα των ανθρώπων και οδηγείται σε μαρασμό και νέκρωση. Συχνά εγκαταλειπόμαστε μοιρολατρικά σε παράπονα, απαισιοδοξία, δυσπιστία για μας τους ίδιους και για τους άλλους, σαν να μην λάμπει ποτέ στη ζωή μας ο πνευματικός ήλιος. Η κριτική και η εναντίωση έχουν αξία μόνο αν συνοδεύονται από καταφατικές εναλλακτικές προτάσεις. Μπορούμε να γίνουμε άτομα ξεχειλίζοντα από χαρά και ελπίδα. Στο κέντρο της ύπαρξής μας, που είναι και το κέντρο του κόσμου, το σκοτάδι δεν έχει ποτέ πρόσβαση!.. Αρκεί να είμαστε συνδεδεμένοι με την πηγή της ζωής και της φώτισης για να θεραπεύσουμε όλες τις πληγές της ανθρωπότητας. Η εξαγνιστική επίδραση των πνευματικών ασκητών πάνω στο περιβάλλον είναι γνωστή σε όλους τους εσωτερικούς κύκλους. Τώρα και η επιστήμη φθάνει σε ανάλογα συμπεράσματα. Σύμφωνα λοιπόν με Αμερικανούς ερευνητές η ευτυχία είναι μεταδοτική και εξαπλώνεται από τον έναν άνθρωπο στον άλλο.. Έρευνα που έγινε σε 5.000 ενήλικους υποδεικνύει ότι η ευτυχία ενός ατόμου εξαρτάται από την ευτυχία των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω του. Ένας ευτυχισμένος φίλος που ζει λιγότερο από ένα μίλι μακριά αυξάνει την πιθανότητα ευτυχίας σας κατά 25%, σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύεται στο ‘British Medical Journal’. Ο επικεφαλής της έρευνας, Καθηγητής Νικόλαος Χρηστάκης, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι κύματα ευτυχίας προκύπτουν επειδή η ευτυχία μεταδίδεται και όχι μόνο λόγω της τάσης των ανθρώπων να σχετίζονται με παρόμοια άτομα. Το πιο σημαντικό κατά τους ερευνητές είναι η αναγνώριση ότι οι άνθρωποι είναι ενσωματωμένοι σε κοινωνικά περιβάλλοντα και ότι η υγεία και ευεξία ενός ανθρώπου επηρεάζει την υγεία και ευεξία άλλων. Χρησιμοποιώντας αυτόν τον πνευματικό νόμο , στις 20 Μαΐου 2007 ένα εκατομμύριο άνθρωποι από 64 χώρες και από τις πέντε ηπείρους ένωσαν τις πνευματικές τους δυνάμεις στην πρώτη Παγκόσμια ημέρα διαλογισμού-προσευχής για την ειρήνη. Σε αντίστοιχες προσεχείς πρωτοβουλίες αναμένεται ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή. Mιά Παγκόσμια Πορεία για την ειρήνη και τη μη βία, που οργανώνεται από τη μη κυβερνητική οργάνωση « Κόσμος Χωρίς Πολέμους», θα ξεκινήσει από την Νέα Ζηλανδία στις 2 Οκτωβρίου του 2009 και θα καταλήξει 3 μήνες αργότερα, στις 2 Ιανουαρίου του 2010, στην Αργεντινή αφού προηγουμένως διασχίσει 160.000 χιλιόμετρα και πάνω από 90 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.

( Από την Ελλάδα θα ξεκινήσουν 2 κεντρικές διαδρομές:
- Από Αθήνα με κατεύθυνση Πάτρα-Αγκώνα-Μιλάνο
- Από Θεσ/κη (προερχόμενη από Κων/λη) και μέσω Βαλκανίων κατάληξη στη Γενεύη).

Η παγκόσμια ειρήνη όμως θα μείνει μια ουτοπία αν δεν στηριχθεί στην παγκόσμια δικαιοσύνη. Αν δεν εξομαλυνθούν οι τεράστιες ανισότητες μεταξύ των λαών και μεταξύ των πολιτών των κρατών, δεν θα εξαλειφθούν οι ταραχές και οι συγκρούσεις. Σημαντική η θετική σκέψη, αλλά αν δεν συνοδεύεται από θετικές μορφές δράσης είναι λειψή, αδύναμη.. Η πνευματικότητα δεν είναι καμιά εξαϋλωμένη αρχή που ζει κλεισμένη στο μεταφυσικό της πύργο, απ’όπου εκπέμπει ευχές και ευλογίες προς τους κοινούς θνητούς… Αντίθετα, είναι μια μαχητική ζωογόνος δύναμη, που πρέπει να πρωτοστατεί και να εκδηλώνεται δημιουργικά σε όλους τους τομείς της εμπειρικής ζωής. Οι πνευματικοί άνθρωποι, υιοθετώντας μη βίαιες μεθόδους δράσης, όπως τις ενσάρκωσαν ο Μαχάτμα Γκάντι και ο Μάρτιν Λούθερ Σινγκ, μπορούν να ηγηθούν στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο και στην προστασία της φύσης .

Με αφετηρία λοιπόν, τον πνευματικό πυρήνα της ύπαρξης, οι συνειδητοποιημένοι πολίτες, δημιουργούν ισχυρά κύματα συνειδητότητας-δράσης. Αυτό που έλειπε μέχρι σήμερα στα κοινωνικά κινήματα ήταν μια ολιστική προσέγγιση, που να τα συνδέει αρμονικά γύρω από ένα φωτεινό πνευματικό κέντρο. Η παρακαταθήκη της παγκόσμιας σοφίας μπορεί να αποτελέσει τον συνδετικό ιστό και την κινητήρια δύναμη για την έξοδο από την κρίση και να σηματοδοτήσει τις αξίες της νέας χρυσής εποχής. H νέα πνευματικότητα πρέπει, όμως, να αποφύγει τα λάθη του παρελθόντος, δηλαδή το δογματισμό, τον συγκεντρωτισμό και τις υπνωτικές ουτοπίες και να χαρακτηρίζεται από προσαρμοστική ευελιξία, πραγματισμό και πλουραλιστική ενότητα.

Στις 18-20 Δεκεμβρίου του 2004 συνήλθε το Παγκόσμιο Συμβούλιο της Σοφίας από το Club της Boυδαπέστης σε συνεργασία με την Παγκόσμια Επιτροπή της Οικουμενικής Συνειδητότητας και Πνευματικότητας. Μέλη του club είναι διάσημες προσωπικότητες από το χώρο της πολιτικής όπως ο Mιχαήλ Γκορπμπατσιώφ, ο Bάκλαβ Χάβελ και ο Ντέσμοντ Τούτου, από τον καλλιτεχνικό μεταξύ άλλων οι Ζούμπιν Μέτανα, Γιενούντι Μενουχίν, Πήτερ Ουστίνωφ, Μιστισλάβ Ροστροπόβιτς, Μίλος Φόρμαν, Πήτερ Γκαμπριελ, Πάουλο Κοέλλο και θρησκευτικοί ηγέτες όπως ο Νταλάϊ Λάμα.

Στη διακήρυξη που εξέδωσαν διατρανώνεται η βεβαιότητα ότι υπέρτατη ανάγκη σ’αυτή την εποχή της κρίσης και της μεταμόρφωσης είναι η αναγνώριση ότι, μόνο μέσω της ανάπτυξης μιας νέας διάστασης της συνειδητότητας θα μπορέσουν να λυθούν τα πολλά και ποικίλα προβλήματα που μας κληροδότησε ο απερχόμενος υλιστικός πολιτισμός. Όπως επισημαίνει και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν :

« Κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να επιλυθεί στο ίδιο επίπεδο της συνείδησης που το δημιούργησε». Το συμβούλιο προτίθεται να προσφέρει κατεύθυνση για την ανάπτυξη της ατομικής και της συλλογικής Σοφίας, που να προάγει τη δράση ικανή να επιφέρει δημιουργικές αλλαγές στην οικονομία, την κοινωνική οργάνωση, την οικολογία και το περιβάλλον. Παράλληλα εντοπίζονται περιοχές προτεραιότητας όπου η συνεργατική δράση είναι απαραίτητη για να ενισχυθεί η ειρήνη και να επιλυθούν τοπικά και οικουμενικά προβλήματα.

Σας μεταφέρω, κλείνοντας, μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα της διακήρυξης της Βουδαπέστης, που όλοι πιστεύω να συνυπογράφουμε.

« Εμείς τα μέλη του Παγκόσμιου Συμβουλίου της Σοφίας δεσμευόμαστε να αντιστρέψουμε την πορεία της ανθρωπότητας προς το χάος και την καταστροφή. Πιστεύουμε ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει δημιουργικά. Ένας νέος πολιτισμός μπορεί να ανατείλει. Ζητάμε από τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις, τους εκπαιδευτές, τους καλλιτέχνες, τους επιστήμονες, τους ακτιβιστές και από όλους τους ενεργούς πολίτες να ενώσουν τη δράση τους στη δική μας. Καλούμε τους ανθρώπους ανεξαρτήτως διακρίσεων να συνειδητοποιήσουν την κρισιμότητα της παγκόσμιας κατάστασης και να χρησιμοποιήσουν τη δύναμη της νέας σκέψης και δράσης για να πραγματοποιήσουμε τις απαραίτητες αλλαγές. Οι σοφοί όλων των παραδόσεων μας έχουν συμβουλέψει να βλέπουμε την ανθρωπότητα σαν μια οικογένεια, να τιμούμε την ιερότητα της ζωής και της δημιουργίας, να καλλιεργούμε την αγάπη και τη συμπόνια, συμπεριφερόμενοι στους άλλους όπως θέλουμε να μας φέρονται.Για πρώτη φορά στην ιστορία, η εφαρμογή αυτής της σοφίας δεν είναι μόνο μια προϋπόθεση απαραίτητη για την προσωπική ανάπτυξη και ολοκλήρωση, αλλά επίσης μια προϋπόθεση για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.

Ούτε η κατάρρευση στο χάος, ούτε η έξοδος σε ένα νέο πνευματικό πολιτισμό είναι προδιαγεγραμμένα.

Το μέλλον δεν είναι για να το προφητεύουμε, αλλά να το δημιουργούμε! Μπορεί να πραγματοποιηθεί από τον κάθε άνθρωπο που διαθέτει συνείδηση και αποφασιστικότητα.

Η βασική αιτία της παγκόσμιας κρίσης εδράζεται στην δυσλειτουργική και εγωκεντρική σκέψη που παράγει καταστρεπτικές συμπεριφορές. Η θεραπεία περνάει μέσα από την αλλαγή της επικρατούσας νοοτροπίας τόσο σε λογικό όσο και σε συναισθηματικό, διαισθητικό και συνειδησιακό επίπεδο.

Μπορούμε να κάνουμε τον πλούτο, τη δύναμη, την επιστήμη και την τεχνολογία να μας υπηρετούν αντί να μας υποδουλώνουν.

Μπορούμε να έχουμε ειρήνη μέσα μας, μεταξύ μας και σεβασμό προς το περιβάλλον.

Μπορούμε να μεταμορφώσουμε έγκαιρα την επικρατούσα λατρεία της απληστίας, της φιλήδονης και της εξουσίας σε μια νοοτροπία αφοσίωσης στη δικαιοσύνη και σεβασμού των ανθρώπων χωρίς διακρίσεις.

Όσο γρηγορότερα ανοίξουμε το δρόμο για μια θετική αλλαγή τόσο λιγότερο θα είναι και το ανθρώπινο, οικονομικό και οικολογικό κόστος που θα ζήσουμε στην κρίσιμη μετάβαση».

ΠΗΓΗ: http://neesmaties.org/